Een Auto Kopen? [DUTCH / NEDERLANDS]

1940s Ford Prefect 

Image: flickr.com

   Toen ik begin jaren vijftig en ik een kleine jongen van ongeveer 3 jaar was, reed mijn vader in dit kleine zwarte model 'Baby Ford' ('Ford Prefect') in het Ford-gamma van die tijd. Nu waren ze blijkbaar op een dag op weg naar huis van een plezierreisje naar familie of zoiets toen de auto kapot ging naast een weg op enige afstand van ons kleine mijn- en spoorwegdorp in Zuid-Afrika.

   Mijn vader, onaangedaan, begon toen de motorkap van de auto te openen met alle opgewekte flair van een jonge echtgenoot, maar na een tijdje aan de motor te hebben geprutst, weigerde de auto gewoon te wijken. Nadat er enige tijd verstreken was en het erop begon te lijken dat we de nacht in de stationaire auto naast de weg zouden moeten doorbrengen, kwam er een oude man met een later model auto langs die onze hachelijke situatie onmiddellijk moet hebben beseft; de hoffelijke vreemdeling reed toen weg en parkeerde zijn auto naast de onze.

"Wat is er aan de hand... de auto wil niet starten?" vroeg de vreemdeling.

"Ja!" antwoordde mijn vader. "Goedendag ... bedankt voor het stoppen."

"Waar heb je de auto gekocht?" vroeg de vreemdeling.

“Van een vriend”, antwoordde mijn vader.

“Zoon”, begon de oude man, bijna geërgerd. "Als ik je een goed advies kan geven, koop dan nooit, nooit een auto van een vriend!"

"Ja meneer!" antwoordde mijn vader nogal schaapachtig.

   De oude man trok vervolgens een sleepkabel uit de bagageruimte van de auto en bond deze aan onze auto vast. Hij stapte in zijn auto met mijn vader die achter het stuur van onze kleine Ford sprong en daar gingen we met de oude man die ons veilig naar huis sleepte … wat een opluchting.

   Niet lang daarna ging onze kleine Ford weer stuk, en dan weer. Dus, op een avond, terwijl mijn vader en moeder in onze keuken zaten te praten over het weerbarstige en niet-meewerkende kleine boefje, dezelfde keuken waar ik als een klein kereltje van amper 60 cm lang mijn moeder heb geholpen met de afwas en de theelepels voor haar deed, ze kwamen, na wat uitgebreid en diepgaand filosoferen, tot de eindconclusie dat het zo niet oneindig door kon gaan... de auto moest weg.

   Mijn vader was geen luie man, maar behoorlijk hardwerkend, ijverig en een betrouwbare werknemer bij de Randfontein Estates Gold Mining Co. (het vroegere geesteskind van de 19e-eeuwse industriële magnaat, J.B. Robinson), waar hij werkzaam was als 'schachttimmerman'. Daar werd besloten en toen... de auto moest gewoon weg.

   Dus toen mijn vader de volgende avond thuiskwam van zijn werk, bracht hij ook het goede nieuws mee dat ze voor het laatst van de auto af waren; hij is er op wonderbaarlijke wijze in geslaagd om de auto in een snelle, probleemloze transactie te verkopen … aan een vriend.

✋

                                                MEDITATIONS & CONTEMPLATIONS

Straight out of Joburg!

(click)